na cóż
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... w wysoki lot orła polskiego. Jeszcze nie jest za późno. Na cóż istnieć światu, jeżeli nie będzie Francji i Polski? Ale Polska...
- ... wąskiej głowy: Przyjacielu, przyjacielu! Koniu, o koniu! Towarzyszu dawnych dni, na cóż nam zeszło obojgu?... - Chowałam się za przechodzących zdjęta nagłym strachem...
- ... by porwać go swoją rzeką w ten najgłębszy wir...
"I na cóż te stanowcze postanowienia? - przyszło mi na myśl. - W końcu i... - ... szyję
włożył sobie pęta.
W takich właśnie sprawach
jestem niezrównany.
Na cóż zda się opór?
Lepiej się przyznamy!
Już niejeden klecha
lub...
- ... Zaraz, moment, człowieku, poczekaj - Jassmont uderzył się po kieszeniach. Niestety, na cóż się zdał ten przedwojenny gest, przecież od paru miesięcy nie...
- ... pan być pewny, że ci umykać nie spróbuję... bo i na cóż by się to zdało?
- No, no! - mruknął żandarm i oddał... - ... świadomie - czekam na niego. Muszę go jeszcze zobaczyć. Grzesiu... Bo na cóż innego czekam? Przecież nie na cud. Żyć bez żadnej nadziei...
- ... jego osiągnięcie możemy coś w życiu stworzyć.
JULIUSZ II
I na cóż to się komu przyda? Co z tego wyniknie?
HYRKAN IV... - ... czego wessać nie zdoła wschód,
stanowi w kraju spryciarzy łup.
Na cóż pogłębiać straszliwy kryzys?
Bracie Gęgaczu, rozchmurz swą fizys!
Niechaj nas... - ... będę je wiódł
W me wszystkie zamki - pośnieżne i ciemne.
Na cóż Dziewiąte? Bo jedna dla czoła,
Dwie dla mych źrenic - trzy... - ... Adela umiała lepiej dawać sobie radę z życiem
i ludźmi!
Na cóż się zda cała jej dzielność, jeżeli
nie ma w niej... - ... gdyby oni nie kradli, co by z tego im przyszło?
Na cóż mieliby ustrój tak cudaczny budować,
sprzeczny z ludzką naturą i... - ... zanotował. - Trawić... rozmnażać się.
Zwierzęta osiągają ten rezultat mniejszym
kosztem." Na cóż może się zdać krzywy, pokręcony pień
drzewa? I dodał po... - ... właściwie?
ŚWINTUSIA
Przestańcie mówić. Niech się stanie cisza.
MORBIDETTO
I na cóż ta cisza? Aby usłyszeć, jak z naszych dusz uchodzą
smrodliwe... - ... jej wiedzą,
miało w sobie coś niskiego i podstępnego...
Zresztą - na cóż mogły mi się one właściwie
przydać? Nie chciałam przecież upokarzać... - ... co?
Nonny ho!
Kruchy świat,
kruche szkło,
maski i instrumenty.
Na cóż mi
kwiaty i
szmaragd, i
gitara, i
okręty?
DYREKTOR TEATRU... - ... je jebał!
Grunt, że się z tego sam wygrzebał!
Bo na cóż mu tam seks-figury,
gdy sam zamieni się w dym... - ... czyż nie lepiej w którąś z afer
ulokować cały spryt?
Na cóż pisać głupie listy
i smalone duby pleść,
kiedy żywot chałturzysty... - ... te książki
tam na mnie czekały, na mnie jednego liczyły. Na cóż byłaby moja nauka,
gdybym ich nie brał, kiedy stały się... - ... nieprzytomnym spojrzeniem - radowała się wtenczas zjadliwie: dobrze ci, "Różyczka", dobrze, na cóż było zaprzedawać się duszą i ciałem temu blademu frantowi? Teraz...
